| จิตรกรรมของกำพล มะโนใจ |
| กำพล เป็นศิลปินเชียงรายโดยกำเนิด ผลงานจิตรกรรมเขาเป็นที่ยอมรับได้รับรางวัลจากการประกวดศิลปกรรมเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว |
| ของธนาคารกสิกรไทย ปี พ.ศ.2542 หลังจากสำเร็จการศึกษาศิลปกรรม ศิลปะบัณฑิต |
| จากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี , คลองหก ปี พ.ศ.2543 ุบันร่วม 13ปี |
| เขาเดินทางกลับบ้านทำงานศิลปะเงียบๆต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบันเต็ม ผลงานจิตรกรรมกำพล |
| เป็นจิตรรมไทยร่วมสมัยที่ใช้สีบางน้อยสี เน้นความสวยงาม ของเส้น เว้นที่ว่างพื้นขาวแสดงมิติ้านนา ผู้คน สิ่งของ |
| เรื่องราวโดยรวมเกี่ยวเนื่องกับวิถีท้องถิ่นของผู้คนการใช้ชีวิตประจำวัน |
| สิ่งที่เห็นปรากฏต่อเนื่องในผลงานของเขาจากอดีตคือความอบอุ่น ที่ซ่อนอยู่ในความเรียบ |
| เงียบเหงาในบรรยากาศฤดูหนาวที่มีสีขาวของพื้นเป็นฐานของความ รู้สึก เส้นโค้ง รูปเด็ก ผู้คน สัตว์ สิ่งของ |
| โอบล้อมเข้าหากันเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ความงามของผลงานเกิดจากจังหวะและฝีมือที่ตะหวัดป้ายเส้นสี่เพียงน้อยให้ภาพปรากฏแสดงเรื่องราวอารมณ์ |
| จากความเรียบง่ายในอดีต |
| จิตรกรรมของเขาพัฒนาต่อเนื่องมาจนปัจจุบัน ปัจจุบันที่ได้เพิ่มเทคนิควิธีการทันสมัย ตามวัสดุอุปกรณ์ของสื่อที่มีให้เลือกให้ใช้ให้ทำหลากหลาย |
| กำพลเลือกเล่นพื้นผิว สร้างลายเส้นลอยนูนออกมาจากพื้นภาพ |
| ขับรูปทรงที่เพิ่มภาพขนาดใหญ่ให้ดูตระการตา ผสานการเพิ่มน้ำหนักในสีสันมากขึ้น แต่เนื้อหายังคงเรื่องเดิมของวิถีชีวิตครอบครัว ' |
| ความรักในผู้คนบ้านเรือน และระบุเจาะลึกลงไปที่เรื่องของแม่กับลูก ' แม่ลูก |
| ความรักความผูกพันพื้นฐานอันเป็นสากลของโลภ ความรักที่พัฒนาให้คนรู้จักรักในสิ่งอื่นๆ รักคนอื่น รักสัตว์ สิ่งของ และโลก |
| สิ่งพิเศษที่เขาได้รับมากำลังถูกถ่ายทอดต่อ ลงบนผลงานศิลปกรรมที่มีลักษณะเฉพาะัััตัว |
| เป็นตัวตนของกำพล ทั้งรูปแบบวิถีชีวิตและเทคนิควิธีการ ศิลปกรรมของกำพลคล้ายผลงานของชนเผ่า ชนเผ่าหนึ่งที่กำเนิด มาจากโลกอันไกลโพ้น |
| และกำลังเดินทางกลับมาสู่โลก |
| เดินทางกลับมาทวงถามความรักกับโลกปัจจุบัน ปัจจุบันเขากำลังต้องการสิ่งนี้ สิ่งอันเป็นพิเศษ เรียบง่ายจากความรักของแม่กับลูก |
| แม่ที่ไม่ต้องการความหมายอะไรมากมาย |
| เด็กที่ไม่ต้องการความหมายอะไรมากมายไม่มีอะไรซับซ้อน ภาพแม่ลูกเป็นภาพเชิงเดี่ยว บริสุทธิ์ เรียบง่ายและเป็นความจริง |
| ความรักเป็นความจริงที่เรียบง่าย เขาต้องการความจริงของความรักพยุงโลกนี้ให้คงอยู่ |
| ให้กลมกลืน สมดุลย์ ทั้งธรรมชาติสิ่งแวดล้อม ทั้งในความแปลกแยกแตกต่าง ทั้งในสิ่งที่เร้นลับ และในสิ่งที่โล่งแจ้ง ทั้งในวิถี ชีวิตชนเผ่า |
| และในวิถีอายะเมือง ในความจริง ในทุกๆที่ ในทุกๆสภาวะ เราต้องการความรัก |
| ให้ความรัดสลายความซับซ้อน คืนความเรียบง่ายให้ทุกสิ่งเป็น ให้ความรักได้มีพื้นที่ คืนอากาศ คืนพื้นที่ว่างให้คนต่อไป |
| สมพงษ์ สารทรัพย์ |
| 21 พฤศจิกายน 2556 |
| |
